در كتاب «جوك» كه رهبر جوكيان هندو است و او را پيامبر مي دانند، در باره بشارت ظهور حضرت «بقية الله» و رجعت گروهي از اموات در دوران حكومت عدالت گستر آن حضرت، چنين آمده است:

«آخر دنيا به كسي برگردد كه خدا را دوست مي دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او «خجسته» و «فرخنده» باشد.

خلق را، كه در دين ها اختراع كرده و حق خدا و پيامبر را پايمال كرده اند، همه را زنده گرداند و بسوزاند، و عالم را نو گرداند، و هر بدي را سزادهد، و يك «كرور» دولت او باشد كه عبارت از چهار هزار سال است، خود او و اقوامش پادشاهي كنند».(1)

دو كلمه «فرخنده» و «خجسته» در عربي به (محمّد و محمود) ترجمه مي شود و اين هر دو اسم، نام مبارك حضرت مهدي (عج)مي باشد،

و شايد هم اشاره به «محمّد» و «احمد» باشد; زيرا در روايات اسلامي وارد شده است كه حضرت مهدي (عج) دو نام دارد، يكي مخفي و ديگري ظاهر است، نامي كه مخفي است «احمد» و آن كه ظاهر است «محمّد» مي باشد.

پي نوشت:

1 ـ بشارات عهدين، ص 272 ـ علائم الظهور كرماني، ص 18.